Zespół Treachera-Collinsa (TCS) – dyzostoza żuchwowo-twarzowa, nazywany także zespołem Franceschettiego, Zwahlena i Kleina lub TCOF1, jest rzadkim schorzeniem o podłożu genetycznym występującym statystycznie raz na 10000 urodzeń. Spowodowany jest on mutacją genu na ramieniu długim chromosomu 5 (locus 5q32-33,1, określanym także jako locus TCOF1). Gen ten odpowiedzialny jest za produkcję białka, które zostało nazwane „melasowym” (z ang. treackle). Uważa się, że białko to pełni funkcję pomocniczą w rybosomalnej transkrypcji DNA podczas wielu istotnych etapów rozwoju embrionalnego struktur w obrębie twarzoczaszki, wytwarzanie przez organizm białka o nieprawidłowej strukturze znacznie upośledza procesy rozwojowe lub zupełnie je hamuje. Dyzostoza żuchwowo-twarzowa dziedziczona jest według wzoru autosomalnego dominującego. Zespół ten może objawiać się z różną intensywnością, w bardzo ciężkich wypadkach odnotowano niedorozwój 30-40% kości czaszki. W 60% przypadków mutacje prowadzące do wystąpienia zespołu Treachera-Collinsa nie występowały wcześniej w rodzinie chorego, są więc zdarzeniami nowymi. Szacuje się, że u osób u których wystąpił zespół Treachera-Collinsa występuje 50% prawdopodobieństwo urodzenia dziecka z tym schorzeniem. Etiologia W zespole Treachera-Collinsa występuje niewłaściwe kształtowanie się pierwszego i drugiego łuku skrzelowego, istnieją hipotezy, że spowodowane jest to wadliwą budową białka transportu jądrowego koniecznego do prawidłowego rozwoju twarzoczaszki. Zaobserwowano także, że objawy zespołu Treachera-Collinsa są bardzo podobne do objawów przedawkowania witaminy A zarówno u dzieci urodzonych przez matki stosujące codzienną suplementację witaminą A w czasie ciąży w dawce 2000IU. W dyzostozie żuchwowo-twarzowej obserwuje się zniekształcenia twarzoczaszki – są one wynikiem nieprawidłowego rozwoju łuków skrzelowych. Z pierwszego łuku skrzelowego, zwanego inaczej łukiem żuchwowym, rozwijają się mięśnie żucia – brzusiec przedni mięśnia dwubrzuścowego, mięsień bródkowo-gnykowy, mięsień napinacz bębenka i mięsień napinacz podniebienia miękkiego, kości żuchwy i szczęki, kosteczki słuchowe – młoteczek i kowadełko, nerw trójdzielny oraz tętnica szczękowa. Z drugiego łuku skrzelowego, zwanego inaczej łukiem gnykowym powstają mięśnie odpowiedzialne za mimikę, jak mięśnie jarzmowe mniejszy i większy, mięsień okrężny ust i okrężny oka, mięsień policzkowy i mięsień szeroki szyi, a także strzemiączko, mięsień strzemiączkowy, mięsień rylcowo-gnykowy, brzusiec tylny mięśnia dwubrzuścowego, wyrostek rylcowaty, rogi mniejsze kości gnykowej oraz nerw twarzowy. W zespole Treachera-Collinsa procesy te zostają w większym lub mniejszym stopniu zaburzone, co prowadzi do niedorozwoju powyższych struktur anatomicznych, co upośledza ich funkcje fizjologiczne. Diagnoza Rozpoznanie oparte jest na ocenie cech klinicznych tego zespołu. Na zdjęciach rentgenowskich widoczne są niedorozwinięte struktury kostne w obrębie twarzoczaszki. Występuje niedorozwój łuków brwiowych, hipoplazja łuków jarzmowych, hipoplazja żuchwy, spłaszczenie lub brak plastyczności wyrostka dziobiastego i kłykciowego żuchwy oraz zmiany w ukształtowaniu podstawy czaszki. Osoby z zespołem Treachera-Collinsa wykazują także odmienne ukształtowanie oczu, częsta jest mikroftalmia (małoocze), szczelina oczna jest skośna antymongolska – odwrotnie jak w zespole Downa, występuje także fałd antymongolski, brak jest dolnych punktów łzowych, występuje niewiele rzęs, często obserwuje się ich całkowity brak, zwłaszcza w obrębie dolnej powieki. Ponadto obserwuje się spłaszczenie policzków, szczelinę w dolnej powiece, utratę wzroku, zeza, gwałtowne mimowolne drganie gałek ocznych (nystagmus), zarośnięcie przewodu słuchowego zewnętrznego (atrezja), niewykształcenie lub deformację małżowin usznych, mikrocję (niewykształcenie lub brak odpowiednich struktur w obrębie ucha) oraz głuchotę. U wielu pacjentów występuje rozszczep podniebienia i podniebienie gotyckie lub oba jednocześnie, ponadto pacjenci prezentują przerost ust (makrostomia) oraz niewykształcenie ślinianek przyuszniczych. W zespole Treachera-Collinsa występują także zmiany w obszarze innym niż twarzoczaszka, obecne są wady układu sercowo-naczyniowego, deformacja kręgów szyjnych, wady nerek, atrezja (zarośnięcie) nozdrzy, zniekształcenie kończyn. Wielu pacjentów cierpi także na zespół bezdechu śródsennego (SAS – sleep apnea syndrome) często prowadzący do nagłej śmierci. Oprócz wad cielesnych występuje także niedorozwój umysłowy, trudności z uczeniem się oraz w wielu przypadkach odrzucenie przez społeczeństwo będące wynikiem braku akceptacji. Możliwa jest diagnoza w okresie prenatalnym za pomocą badania ultrasonograficznego od 20. tygodnia ciąży, a także badania molekularne poprzez pobranie płynu owodniowego na zasadzie biopsji. W badaniu ultrasonograficznym można zaobserwować takie wady rozwojowe jak mikrognację (niedorozwój żuchwy), wady oczodołów, w tym skośne ułożenie szczeliny oczodołowej, niedorozwój kości jarzmowych i łuków jarzmowych, brak, zniekształcenie lub występowanie wiotkich małżowin usznych, można także zaobserwować niskie osadzenie małżowin usznych oraz ich zlanie się z naroślami skórnymi, widoczne są także rozszczepy podniebienia oraz zarośnięcie nozdrzy. W celu postawienia diagnozy po urodzeniu dziecka można stosować także tomografie komputerową, która zapewnia bardzo dobre obrazowanie struktur anatomicznych. Więcejinnym wadom wrodzonym takim jak zespół CHARGE, choroba Crouzona, zespół Downa, zespół Treachera i Collinsa, zespół delecji 22q11.2 (sprawdź te terminy) oraz polidaktylia. Obustronna atrezja nozdrzy występuje częściej u pacjentów z innymi wadami wrodzonymi, podczas gdy jednostronna częściej w przypadkach izolowanych. Etiologia:
Chciał wypędzić demona z ciała trzynastomiesięcznej dziewczynki. Niektóre dzieci dorastają w dobrych rodzinach, a inne w rodzinach dysfunkcyjnych, i mimo tego zostają lekarzami, inżynierami, kucharzami, matkami i ojcami. Niektóre dzieci rosną, ale nigdy nie dorastają. Tak było w przypadku Blaine Milama.
Zespół Treachera Collinsa. Na co choruje „Cudowny chłopak”? Dyzostoza twarzowo-żuchwowa zdarza się raz na kilkadziesiąt tysięcy urodzeń. Ta rzadka choroba genetyczna w żaden sposób nie wpływa na rozwój umysłowy dziecka. Jednak doprowadza do wielu deformacji w obrębie twarzy i głowy. Auggie Pullman - bohater filmu „Cudowny chłopak” (ekranizacji bestsellerowej powieści autorstwa R. J. Palacio, która rozeszła się na całym świecie w milionach egzemplarzy), to piątoklasista, który nie rozstaje się z kaskiem od kombinezonu kosmonauty. Kosmiczny „hełm”, który pozwala mu uniknąć wścibskich spojrzeń przechodniów. Chłopiec w ciągu 10 pierwszych lat życia przeszedł 27 operacji umożliwiających mu oddychanie, widzenie i słyszenie. Cierpi na zespół Treachera-Collinsa. Na czym polega dyzostoza twarzowo-żuchwowa? Mutacja w obrębie piątego chromosomu wystarczy do tego, by odziedziczyć rzadką chorobę genetyczną, która doprowadza do zaburzeń rozwojowych w obrębie kości i tkanek twarzy. W niespełna dwóch trzecich wszystkich przypadków zespołu przyczyną jest mutacja powstała de novo, natomiast około 40 procent pacjentów dziedziczy wadliwy gen od jednego z rodziców. W występującym najczęściej typie 1 zespołu Treachera-Collinsa obserwuje się zbyt małą ilość (tzw. haploinsuficjencję) produktu genu TCOF1 – białka o nazwie Treacle. Prowadzi to do zmniejszenia liczby komórek prekursorowych grzebienia nerwowego migrujących do I i II łuku gardłowego (skrzelowego) podczas rozwoju zarodkowego, skutkując wadami twarzoczaszki i opóźnieniem wzrastania. - Zespół Treachera-Collinsa znany jest również jako dyzostoza twarzowo - żuchwowa. To rzadki, występujący raz na kilkadziesiąt tysięcy urodzeń zespół wad wrodzonych o podłożu genetycznym - wyjaśnia lekarz chorób wewnętrznych i medycyny rodzinnej, Cezary Strąkowski. - Pacjenci z zespołem Treachera-Collinsa mają charakterystyczny wygląd twarzy: zmniejszoną żuchwę, zniekształcone (skośne) oczy, rozszczepione powieki, brak policzków (niedorozwój kości jarzmowych), niedorozwój (lub braki) małżowin usznych oraz ucha wewnętrznego. Stwierdza się również rozszczep podniebienia i zniekształcenia nosa. Co ważne - rozwój intelektualny dziecka jest prawidłowy - dodaje Cezary Strąkowski. >>>Choroby sercaZespół Treachera-Collinsa - leczenie Do normalnego funkcjonowania dzieciom z zespołem Treachera-Collinsa potrzebne są skomplikowane operacje oraz ogromne wsparcie ze strony rodziny. Chorobę można zdiagnozować już prenatalnie podczas rutynowo przeprowadzanego badania ultrasonograficznego płodu w II trymestrze ciąży. Dzięki rozwojowi medycyny istnieje coraz więcej możliwości poradzenia sobie z tego typu wadami. Maluchy z dyzostozą twarzowo-żuchwową mogą nosić aparaty słuchowe. Zwykle przechodzą też serię operacji umożliwiających im sprawniejsze funkcjonowanie. >>>CUKRZYCA - rodzaje, przyczyny, objawy, leczenie W ich przypadku zaleca się głównie: korekcję rozszczepionego podniebienia (przed ukończeniem 2 roku życia), operację plastyczną powiek (w wieku około 2-3 lat), rekonstrukcję kości jarzmowych (w wieku około 6-7 lat), rekonstrukcję szczęki i podbródka (w wieku około 14-16 lat), operację plastyczną uszu (od 8 do 14 roku życia), zabiegi ortognatyczne, w obrębie szczęki (w wieku około 14-16 lat). Warto wiedzieć Zespół Treachera Collinsa (TCS), czyli dyzostozę twarzowo-żuchwową, po raz pierwszy opisano w roku 1900. Uczynił to brytyjski chirurg i okulista Edward Treacher Collins (stąd nazwa choroby).
5ZxyY. bez maski zespół treachera collinsa
